Tag Archief van: mkb

Campagne #mkbvandetoekomst

/in

Op 19 januari sloot de derde tender MKB!dee voor aanvragen. Afgelopen jaar gingen zevenenveertig projecten met hulp van een financiële MKB!dee-injectie van start met als doel de kennis en vaardigheden van hun personeel te verbeteren. Hoe zijn ze te werk gegaan? Waar liepen ze in dat bizarre jaar 2020 tegenaan en waar staan ze nu? Komende weken lichten we er zeventien uit onder de vlag #mkbvandetoekomst: 17 slimme oplossingen om leren en ontwikkelen te stimuleren.

Door te laten zien welke initiatieven er zijn en welke innovatieve oplossingen zij bedachten hopen we je te inspireren. Want het zijn stuk voor stuk voorbeelden die bruikbaar zijn voor veel meer bedrijven.

Deze week brengen we “Hack your future” voor het voetlicht, een project dat de kennisontwikkeling stimuleert binnen en tussen ict-bedrijven in het mkb, om ict-talent beter te kunnen aantrekken en behouden.

 

Daar sta je dan met alle goede bedoelingen

/in

Vol goede moed gaan ze van start: MKB!dee “Excellente kunststofverwerking opleidingsmethodiek” begint in december 2019 gelijk met het optuigen van een opleidingsbouwproces van hun ‘Excellente kunststofverwerking opleidingsmethodiek’. Een compleet nieuwe opzet ontwikkelen voor het opleiden van nieuwe en bestaande medewerkers op de werkvloer is het doel. In een ‘actief on-the-job’ modulair trainingsprogramma. Dan komt Corona en valt de boel stil. Tijd voor een tussenstand.

Uitdaging

Eric Hoff, directeur GBT Opleidingen: “Het programma dat we bouwen wordt een combinatie van werkplekgerichte trainingsmodules en kennismodules die we overwegend via video-‘how its made’ (YouTube-achtige) wijze aanbieden. Daarnaast maken we van het aanbod een doorgroeimodel. Dat betekent dat medewerkers een leerpad krijgen aangeboden dat kan worden gebruikt voor onervaren nieuwe medewerkers, vakvolwassen operators en leidinggevenden op de werkvloer. Deze opleidingsaanpak wordt nu nog nergens geboden in de wereld van spuitgietbedrijven. En medewerkers op de werkvloer staan in zijn algemeenheid niet bepaald te trappelen om uit zichzelf te gaan leren. Dus dat is onze uitdaging: een aanpak uitrollen waarmee iedereen gemotiveerd aan de slag gaat en die daadwerkelijk leidt tot het gewenste resultaat voor zowel bedrijf als medewerker.”

Vaststellen kaders

“Begin 2020 zijn onze bouwers, samen met vakinhoudelijke specialisten van Else Plastic en De Wit Plastic, enthousiast gestart met het vaststellen van de kaders. Welke onderdelen moeten in de opleiding, welke digitale tools hebben we nodig en welke zijn er? Wie is betrokken en hoe kunnen we het zo bouwen dat het straks in de sector met 110 bedrijven kan worden gebruikt? Hoe krijgen we daarin zoveel mogelijk specifieke bedrijfsonderdelen om te herkennen en te leren? De eerste contouren werden al snel helder en opgetogen gingen we ermee aan de slag.”

Abrupt stilgezet

“En toen werd Nederland, medio maart 2020, geconfronteerd met Covid-19. Tja, daar sta je dan met alle goede bedoelingen om het samen goed en binnen het gestelde tijdsbestek te bouwen. Dat was een enorme klap. Vooral de eerste weken waren cru. Binnen de bedrijven werden medewerkers ziek en bleken besmet te zijn met het coronavirus, de samenwerking werd abrupt stilgezet. De werkplek was niet meer toegankelijk voor onze opleidingsbouwers dus konden we niet verder. Niets aan te doen.”

Trots

“Gelukkig zit er weer beweging in en zijn de afgelopen weken kleine stappen voorwaarts gezet. De bedrijfsdeuren gaan open, we kunnen weer aan de slag. We streven er uiteraard naar om onze doelen te halen. Dat we enige vertraging oplopen zal niemand verbazen. Maar we houden de moed erin en inmiddels ontwikkelen we mooie leermodules op het vlak van onboarding, werkplekmodules en kennismodules. En daarbij ben ik ontzettend trots op iedereen die, ondanks de nog belemmerende factoren zoals de anderhalve meter afstand, super gemotiveerd is om onze gezamenlijke inspanning tot een groot succes te maken! Dus we komen er wel, daarvan ben ik overtuigd. Wordt vervolgd!”

Werkplekleren binnen de Else Groep

Veranderen is moeilijk, dus waarom zou je?

/in

Ieder MKB!dee begint vanuit een behoefte om te veranderen. Een noodzaak, een besef van urgentie dat de situatie waar je op uit bent beter is dan die waarin je je nu bevindt. Nieuwe technologie in je bedrijf, meer kennis op de werkvloer, andere vaardigheden voor je personeel. Zelf weet je heel goed waarom dit zo nodig is, je voelt de reden om in beweging te komen als het ware in je botten. Niet veranderen is geen optie. Maar je omgeving heeft wel iets anders aan z’n hoofd, die zit vaak niet te wachten op het zoveelste goede plan. Om anderen mee te krijgen zul je ze moeten raken in hun ‘buik’, ze moeten de ‘pijn’ voelen die niet meedoen met zich mee brengt. Makkelijker gezegd dan gedaan. Want raken, hoe doe je dat?

De MKB!dee-webinars die eind mei en begin juni werden gehouden gingen over het implementeren van een lerende cultuur. Annemarie Mars, veranderingsexpert en dus ervaringsdeskundig op dit onderwerp, richtte schijnwerpers op drie onderwerpen: ‘reacties op verandering’, ‘urgentie’ en ‘relatie’. Mars: “Raken zit op de emotie, het gevoel. En gevoel laat zich niet sturen. Lastig, want je hebt verbinding nodig om iemand mee te krijgen. Dus probeer te ontdekken waar de weerstand ligt. Sturen betekent soms ook loslaten, met name bij mensen in de weerstand. Weerstand wordt vaak als een negatieve reactie ervaren maar dat is het niet, het is wrijvingsenergie. In de interactie met de ander kun je schakelen tussen verschillende veranderstrategieën. Je hebt contact, als het kwartje valt ben je bij verbinding. ” En afsluitend: “Realiseer je dat veranderen een proces is waarbij je pas achteraf weet hoe je het had moeten aanpakken.”

Leerervaringen

“Als je de leercultuur in je organisatie wil verbeteren begin dan met jezelf de vraag te stellen waarom je eigenlijk een leercultuur wilt en hoe die bijdraagt aan je business. Een leercultuur is namelijk niet een opzichzelfstaand onderdeel, maar verbonden aan meerdere aspecten van je organisatie.” Stephan Corporaal en Joost van der Weide gaven inzicht in de bouwstenen van een leercultuur.

Van der Weid4e: “Een leercultuur die langer standhoudt dan een korte opleving, vraagt om een integrale aanpak op individueel-, team- en organisatorisch niveau. Breng de noodzaak van het leren dichter bij het werk. Roep niet dat het zo belangrijk is, maar bied je medewerkers leerervaringen, liefst zo gevarieerd mogelijk. Het is dus letterlijk ‘learning by doing’” Corporaal: “Uiteindelijk hebben ze daar meer behoefte aan dan antwoord moeten geven op ‘Wat zou je willen leren?’ want dat weten ze vaak niet.”

De kracht van e-learning

Maar liefst 19 MKB!dee-projecten zetten e-learning in als onderdeel van de oplossing voor laagdrempelig leren en ontwikkelen. En dat is bijzonder in branches waar personeel overwegend traditioneel en ambachtelijk is opgeleid. Hoe komt dat? Roy van Bussel, Craft Education: “Het grote voordeel van e-learning is dat iedereen het kan doen in z’n eigen tempo, op het niveau dat bij hem of haar past en op momenten die je zelf kiest. Bovendien kun je de stof helemaal op maat maken op je eigen bedrijf.” Technisch geschoold personeel op de werkvloer staat over het algemeen niet te juichen om weer plaats te nemen in de schoolbanken. Wat maakt maakt e-learning bruikbaar voor mensen die ervan overtuigd zijn niet zo digitaal te zijn? Van Bussel: “Positieve ervaring. Weerstand kan onder begeleiding meestal overwonnen worden. Neem iemand bij de hand en laat ‘m kleine stapjes zetten. Knip de stof op in behapbare modules. Door brokjes theorie af te wisselen met praktijkvoorbeelden en door te belonen laat je de grootste digibeet meters maken.”

Meer weten?

Gedeelde oplossing biedt dubbele troost

/in

Het kan raar lopen: zo begin je als onderneming vol goede moed aan de uitvoering van je MKB!dee en zo ligt heel het radarwerk stil. In één klap zijn verschillende delen van de economie volledig platgelegd en de gevolgen van die stilstand zijn nog lang niet te overzien. Hoe ga je daar mee om? Soms is stug doorgaan de beste manier om in beweging te blijven, hoe vreemd en ongemakkelijk dat ook is. Als dat kan uiteraard. Hier lukt het en daarom doen we vooralsnog ‘gewoon’ wat we deden: een podium bieden en verbinden.

Als iets afgelopen weken duidelijk is geworden, dan is het wel de prominente rol die digitalisering in de samenleving speelt. Fysiek raken we geïsoleerd, digitaal komen we overal. Dat biedt kansen om onze kennis en vaardigheden te bij te spijkeren. Technologie geeft ons in deze onzekere tijden daarmee niet alleen houvast maar maakt het delen van oplossingen ook extra relevant. Want hoe de situatie na deze stilstand ook moge zijn, goed opgeleid personeel blijft de sleutel tot een succesvolle onderneming. Op de ‘goede voorbeelden-pagina‘ vind je uiteenlopende aanpakken die ondernemers bedachten om op afstand de kennis en vaardigheden van hun werknemers op peil te brengen, zoals e-learningmodules, digitale platforms en apps.

De oplossingen van de zevenenveertig MKB!deeën die dit jaar van start gingen zijn verwerkt in een infographic. Samen met enkele concrete feiten en cijfers. In groot, groter en smal formaat. Je bent vrij om ze te gebruiken in je communicatie. Heb je iets te bieden waar andere ondernemers van kunnen profiteren? Een innovatieve oplossing om door te gaan met leren en ontwikkelen juist omdat daar in deze tijd meer ruimte voor is? Deel! Heb je vragen of ideeën over de uitwerkingen? Neem dan vooral contact met ons op.

Laten we elkaar voeden. Alle kleine beetjes helpen.

infographic

 

Eerste uitwisseling nieuwe groep MKB!dee

/in

“Een lerend netwerk? Allemaal leuk en aardig bedoeld, maar is het met leren niet net als met fietsen? Je leert het uiteindelijk het beste door het zelf te doen!”

Nieuwsgierig, opgewekt en een enkeling een tikje sceptisch kwamen in totaal 74 afgevaardigden van 38 MKB!deeprojecten in drie sessies bij elkaar: om persoonlijk kennis te maken, te netwerken en ervaringen uit te wisselen over hun MKB!dee. Ze werken in hun project aan oplossingen voor knelpunten om te investeren in het ontwikkelen van hun medewerkers. Daarvoor ontvingen ze afgelopen december een financiële bijdrage van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. De bijeenkomsten geven deze oplossingen een extra zetje: de ondernemers doen nieuwe ideeën op, inspireren elkaar, vinden vooral het wiel niet opnieuw uit en verbreden hun netwerk.

MKB!deeprojecten Iedema Projectstoffeerders, DeltaZuid en HoloMoves gaven als gastheer letterlijk een kijkje in hun eigen keuken. Dat zorgde voor een ontspannen sfeer, de stemming was goed. Tijdens de tafelsessies werden over en weer vragen gesteld, tips gegeven en diepe herkenningszuchten geslaakt (o ja, bij ons ook!). Leren is inderdaad een kwestie van doen; en als het even kan vooral afkijken bij je buurman.

Elk kwartaal wordt verspreid over het land een aantal ontmoetingen georganiseerd. MKB!deenetwerk geeft een platform aan de opbrengsten ervan, zodat zoveel mogelijk ondernemers kunnen mee profiteren. ‘Wat goed dat dit beschikbaar is naast het krijgen van de subsidie’, aldus Karin Valkenet van MKB!dee Hololearn. Ook Nicole van de Laar, penvoerder van MKB!dee Digiskills MKB ziet meerwaarde in de uitwisseling: ‘Ik kijk alweer uit naar de volgende bijeenkomst!’.

In de volgende reeks worden specifieke thema’s uitgediept, zoals opschaling van ideeën gericht op human capital in de energietransitie, digitalisering en techniek. Houd de website in de gaten als je interesse hebt in meer informatie over openbare community bijeenkomsten.

Verspaners bundelen krachten

/in

Bedrijven in de precisietechniek moeten aan de bak om het groeiende tekort aan vakmensen een halt toe te roepen. Dat begint met samenwerken en één gezamenlijk geluid ontwikkelen, stelt Arjan van Wijngaarden. Het Expertisecentrum Precisietechniek (ECP) is het voertuig dat hen daarbij gaat helpen, verwacht hij.

Bekijk de video om snel een beeld te krijgen van dit MKB!dee

“Bedrijven in de precisietechniek in onze regio kunnen maar moeilijk aan goede verspaners komen. Dat komt voor een deel omdat het beeld dat jongeren hebben over werken in dit beroepenveld niet meer klopt. Verspanen is een tak van sport waarin computergestuurd en procesgericht werken steeds belangrijker wordt. Waarin steeds meer hoogwaardig gewerkt wordt met aluminium, kunststoffen en met fijnmechanische componenten en waar nauwelijks nog vonken aan te pas komen. Die beeldvorming over het vak is ergens tussen wal en schip geraakt. De reden is dat het onderwijs en het bedrijfsleven elkaar niet begrijpen. Bedrijven hebben geen verstand van onderwijs en het onderwijs heeft geen verstand van het bedrijfsleven. Beide zijn het niet gewend om samen te werken en hebben daar geen skills voor ontwikkeld. Bovendien acteren bedrijven vaak solo, en hebben daardoor geen eenduidige stem. Dat leidt tot veel frustratie en veel beeldvorming over en weer.”

Verkennend onderzoek
“Ik kwam met een aantal vertegenwoordigers van bedrijven uit deze regio in gesprek. Kunnen we het onderwijs en het bedrijfsleven dichter bij elkaar brengen en in samenwerking op zoek gaan naar hybride oplossingen? Zo is het MKB!dee ontstaan. Doel: samen komen tot een expertisecentrum voor precisietechniek. We zijn toen allereerst van start gegaan met een verkennend onderzoek, om een gezamenlijke missie en visie te ontwikkelen. Ook hebben we een aantal thema’s gedefinieerd waar we mee aan de slag wilden: scholing en bijscholing, het ontwikkelen van een leercultuur en meer samenwerking.”

Strategieswitch
“De strategie was aanvankelijk dat we twee pilots zouden gaan draaien. We wilden een hedendaags beroepsbeeld creëren via een hedendaagse wervingscampagne. En we hadden het plan om een e-learning-systeem te ontwikkelen met onderwijsmodules verzameld op een platform, met onderwijs dat aansluit bij wat verspaners echt nodig hebben. Twee werkgroepen gingen daarmee aan de slag. Via die pilots wilden we toewerken naar dat grotere plan, naar het beoogde expertisecentrum voor precisietechniek. Maar al snel hebben we een switch gemaakt. De bedrijven met wie ik om tafel zat zeiden: ‘we doen het andersom. We richten eerst een vereniging op. Dan kunnen we daarna opschalen’. En zo geschiedde. Op 9 april hebben zeven bedrijven uit de regio samen het EPC gelanceerd als vereniging met een bestuur, keurig ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Ik werd benoemd als projectmanager. Er was zoveel enthousiasme dat de bedrijven de bijdrage die we van MKB!dee hadden gekregen zelf hebben verdubbeld.”

In een stroomversnelling
“Vanaf dat moment zijn veel zaken in een stroomversnelling terechtgekomen. Qua wervingscampagne ontdekten we dat er op dit gebied al een en ander gaande is. Zo heeft een van de MKB!dee-partners samen met Metalent een Vr-film gemaakt en heeft Metalent tevens een VR-campagne gestart. Wij besloten om niet zelf het wiel uit te gaan vinden maar daarop aan te haken. En qua e-learning kwamen we tot de conclusie dat we daar zeker verder mee moeten. Maar dat we daar dan wel gespecialiseerde hulp bij moesten zoeken. Want dat kunnen wij niet zelf. Om te kunnen accelereren in onderwijsmodules, met daarin het nieuwe beroepsbeeld goed voor het voetlicht gebracht, hebben we inmiddels een platform ingericht, waarbinnen we elkaar kunnen informeren. Met ook een eigen e-learning managementsysteem. Het onderwijsplatform staat daarmee in feite klaar. De volgende stap is om onderwijsmodules in te gaan richten en deze daarna uit te rollen.”

Experimenteerruimte
“Dankzij de bijdrage van het MKB!dee zijn we dus een paar stappen verder. Het belangrijkste: we hebben daadwerkelijk een Expertisecentrum Precisietechniek opgericht. Veertien bedrijven in de regio hebben zich verenigd, en gecommitteerd aan het plan om samen een kentering in de instroom te realiseren. We vormen samen als het ware een merk. Daarnaast starten we binnenkort met een fysieke plek, waar alles bij elkaar moet gaan komen. Op de RDM Campus mogen we van het Techniekcollege Rotterdam een eigen ruimte inrichten, bij wijze van experiment. Idee is om daar de ‘buitenwereld’ en de ‘binnenwereld’ bij elkaar te gaan brengen. Hoe we dat precies gaan doen, dat weten we nog niet. Alles ligt nog open. Maar plannen zijn er al volop.”

Gouden route
“In de toekomst willen we ook onze eigen opleidingsorganisatie van de grond trekken. We denken erover om een BBL-opleidingsroute in te gaan richten; zie het als een eigen vakschool. De modules en methode die Craft Education heeft ontwikkeld heeft ons daarbij zeer geinspireerd. In die zogenaamde ‘gouden route’ brengen wij onderwijs en mkb samen, waarbij wij de regie nemen. De opleiding zouden we kunnen afsluiten met een examen in het Expertisecentrum. We streven nu naar instroom vanaf september 2020. En dat de fysieke plek op de RDM Campus al begin 2020 open gaat.”

Trein niet te stoppen
“Veel is nog onzeker. Met name over hoe we in de toekomst een en ander gaan financieren. Maar wat zeker is, is dat we hoe dan ook op deze weg verder gaan. Deze trein gaat niet meer stoppen. We weten immers allemaal dat er nieuwe oplossingen nodig zijn. De uitstroom in ons vakgebied is komende jaren groot, en dat maakt dat we in de toekomst veel nieuwe vakmensen nodig hebben. Dat kan alleen door het helemaal anders doen. Wij gaan die kei in de rivier gooien. Dat we dat nu met elkaar doen, dat is al een enorm winstpunt.”

Curriculum zet roboticaonderwijs in de steigers

/in

Robotica gaat onze samenleving in rap tempo veranderen. Ongelukkigerwijs mist het mkb de noodzakelijke kennis om daar straks van te profiteren. Maar Zapata Ebrahimi Far, eigenaar van Fosho, denkt vooral in kansen. Als we nu vaart maken kan Nederland zelfs de wereldstandaard neerzetten voor roboticaonderwijs, is zijn overtuiging. Iets waar ook het mkb fors van zal profiteren.

Bekijk de video om snel een beeld van dit MKB!dee te krijgen.

“Robotisering – in combinatie met kunstmatige intelligentie – gaat de samenleving drastisch veranderen. In China gebeurt dat al enige tijd op grote schaal. Daar zien we productielijnen die gemanaged worden door twee personen, waar voorheen honderd werknemers nodig waren. Alle nieuwe fabrieken worden volledig gerobotiseerd. Ook in Nederland gaan we naar fabrieken en productielijnen die in hoge mate gerobotiseerd zullen zijn. En ook het mkb krijgt daarmee te maken, veel sneller dan we denken. Wij hebben gesprekken gevoerd met toonaangevende fabrikanten overal ter wereld. Zien jullie ook dat robotisering eraan komt, vroegen wij hen. Zij lieten zien dat dit al lang gaande is. Een studie van World Economic Forum voorspelt zelfs dat in 2022 37 procent van de banen zal verdwijnen als gevolg van robotisering. Werk aan de winkel dus. 

Nederland monopolist
Robotisering biedt ons ook een enorme kans. Als we ten minste in staat zijn om
razendsnel ons onderwijs daarvoor klaar te maken. Probleem is echter dat onderwijsinstellingen zover nog niet zijn. Veel scholen zien robots vooral als gadgets, die je hooguit ergens in de hoek van een lokaal een plekje geeft. Maar wat je er echt mee kunt en hoe je mensen daarvoor moet opleiden, dat weet niemand. De kennis ontbreekt. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat we als Nederland echt het verschil kunnen maken. Als we op tijd zijn kunnen wij wereldwijd de standaard zetten voor roboticaonderwijs. Of zelfs monopolist worden. Die voorsprong kunnen we vervolgens inzetten om producten met impact te ontwikkelen. Niet louter om te graaien, zoals de industrie vaak doet, maar om echt het verschil te maken. Om de wereld een betere plaats te maken.

Met lege handen?
Om die volgende stap te zetten, moeten we het onderwijs een handje helpen, bedachten wij. Want van de industrie zal de noodzakelijke impuls niet komen: veel bedrijven zijn te gevoelig voor de pieken van hoogconjunctuur om te denken aan investeringen in onderwijs. Ook de overheid weet dat robotisering nodig is, maar weet niet hoe dit aan te pakken. En daarom bedachten we een plan, ons MKB!dee. Want wat als we in staat zijn om een curriculum voor roboticaonderwijs te ontwikkelen? En als we er vervolgens in slagen om onze studenten daadwerkelijk praktijkervaring te laten opdoen, door hen te laten werken met robots in een speciaal uitgedachte onderwijsopstelling? Daar zijn we over in gesprek gegaan met roboticafabrikanten. Maar ook met onderwijsinstellingen uit de regio en met mkb-bedrijven. Allemaal zien zij het belang van dit idee in. Iedereen ziet de urgentie. Want het grote gevaar is dat we straks, als robotica overal doorbreekt, met lege handen staan.

Opstelling voor onderwijsdoeleinden
Het lastige van roboticaonderwijs is dat het voor een doorsnee instelling niet mogelijk is om zomaar even een stuk of twintig robots van 15.000 euro per stuk aan te schaffen. Maar hoe organiseer je dan dat dit onderwijs toch op grote schaal betaalbaar blijft? Wij kwamen na onderzoek uit op de Robodesk V1, een handzame educatierobotarm die we op een tafelblad hebben gemonteerd en voorzien hebben van educatieve in- en output. Met de capaciteit van industriële robots. Daar ontwikkelden we een softwarepakket voor, zodat studenten simulaties kunnen draaien. De input om tot een curriculum te komen hebben we uit de markt gehaald. Met een testgroep van studenten zijn we vervolgens aan de slag gegaan met het testen en evalueren van onze educatieve materialen. Het resultaat is nagenoeg daar: alles wat je met robots moet kunnen zit in het klein in die ene set-up.

Voorsprong
Hoe nodig het is dat we dit doen, hoorde ik laatst weer van een roboticafabrikant. Hij vertelde mij dat hij jaarlijks 11.000 robots verkoopt. Maar dat er in de hele Benelux slechts zeven personen zijn die de robots kunnen integreren in onze productieprocessen. Of onze V1 op dat tafelblad straks daadwerkelijk een geschikte opstelling is om als educatiemodel in het onderwijs te gebruiken, dat weten we nu nog niet. De hardware is namelijk nog volop in ontwikkeling. Op dit moment zijn meerdere bedrijven daar mee bezig. Uiteindelijk bedenkt de markt daar een uitkomst voor en bedienen hooguit twee daarvan zo’n 98 procent van de markt. Maar zodra die keuze gemaakt is, hebben wij onze software en het curriculum alvast klaar. Dat geeft ons een voorsprong om onderwijsmatig grootschalig met robotisering aan de gang te gaan. 

Doorpakken
We moeten tempo maken, dat is zeker. Daarom zijn wij nu druk bezig om klanten uit de industrie aan boord te krijgen. Met de vraag: willen jullie meebetalen? De eerste kandidaten hebben al ‘ja’ gezegd. Zij zien de noodzaak ervan in en kiezen voor impact. En terecht. Want zeg nu zelf: hoe vaak komt het voor dat je single handedly zoveel impact kunt maken? En iets kunt uitrollen waar generatie op generatie baat bij zal hebben? Het onderwijs moet uiteraard mee en bereid zijn om sneller dan gewoonlijk te innoveren. Dat vereist niet lineair denken, maar exponentieel; iets wat onderwijsinstellingen niet erg gewend zijn. Ten slotte is er een taak voor de overheid: om deze ontwikkeling maximaal aan te jagen. Met beloften voor de toekomst. Iedereen wil nu dat het slaagt. De lichten staan op groen. We moeten nu doorpakken.”

Alleen ‘harde’ vakkennis is niet meer voldoende

/in

Spitters vindt het steeds moeilijker om goed personeel te vinden en te behouden.  De ontwikkeling van huidige medewerkers stagneert en bij vertrek van medewerkers is de aanwas van jong talent beperkt. Daarnaast zijn 21e-eeuwse vaardigheden belangrijk voor medewerkers van een hightechbedrijf als Spitters. Alleen ‘harde’ vakkennis is niet meer voldoende. In opdracht van Spitters ontwikkelde bureau Bliqsem een methodiek waarbij studenten in contact werden gebracht met Spitters en medewerkers aan de slag kunnen met hun ‘softe’ skills. HR-manager Nicole Leijen vertelt.


Bekijk de video om snel een idee van dit MKB!dee te krijgen.

“Onze medewerkers zijn veel vakinhoudelijk bezig; infrastructuren voor telecommunicatie ontwerpen en ontwikkelen, het aanleggen van glasvezelnetwerken. Werk dat ze meer dan uitstekend doen, maar de huidige tijd vraagt meer. Samenwerken, probleemoplossend vermogen, leiderschaps- en presentatievaardigheden bijvoorbeeld. Noem het 21e-eeuwse vaardigheden. In de waan van de dag is het vaak te druk om dit soort vaardigheden voldoende te ontwikkelen. In een eerste onderzoek onder werknemers bleek dat er zeker behoefte aan was. Zij gaven aan dat ze weinig tijd hadden voor persoonlijke ontwikkeling en ze wilden graag meer ontwikkelen dan alleen vakinhoudelijke kennis. Ook de directie had er wel oren naar, maar wist niet goed waar te beginnen.”

Vaardigheden en vraagstukken
“Bureau Bliqsem, een marketing-, communicatie- en adviesbureau en onze partner in dit MKB!dee, ontwikkelde een methodiek om onze werkomgeving meer in contact te brengen met de buitenwereld,  zodat die andere vaardigheden aandacht kregen. En om vraagstukken waar we mee moeten dealen eens goed te onderzoeken; denk bijvoorbeeld aan de aansluiting tussen opleidingen en de beroepspraktijk. Of aan de mogelijkheden van robotisering en Virtual Reality; met die sessie bracht Bliqsem medewerkers op ideeën hoe je nieuwe technieken in de dagelijkse praktijk kunt gebruiken. Bliqsem heeft goede connecties met onderwijsinstellingen en is gericht op verbinding, actie en vernieuwing.”

Play the Game
“Met sessies die we ‘Play the Game’ noemden hadden we maandelijkse meetings over relevante vraagstukken. Omdat er gemengde groepen waren van medewerkers, studenten en docenten ontstond er een inspirerende kruisbestuiving. De creatieve manier waarop Bliqsem de vraagstukken benaderde was altijd heel dynamisch, iedereen werd echt aan het werk gezet. Ze hadden bijvoorbeeld een mentimeter en een online-quiz ontwikkeld en daagden ons uit tot brainstorming om tot creatievere oplossingen te komen. Hierdoor ontstond er een energieke sfeer.”

Meteen in actie
“In een van de Play the Game-sessies werden studenten en medewerkers uitgedaagd om na te denken over hoe je Spitters presenteert als aantrekkelijke werkgever en wie belangrijk zijn voor je netwerk. Dit kunnen je klasgenoten zijn met wie je je opleiding volgde, zij werken namelijk zeer waarschijnlijk in dezelfde branche. Of een kennis die bij een technische opleiding werkt. Je bouwt ook aan een netwerk door bijvoorbeeld een gastcollege te verzorgen, of door stagiaires te begeleiden. Ook presenteer je jezelf daarmee als werkgever. Een van onze medewerkers verraste me. Hij had na deze sessie meteen contact gezocht met een oud-leraar om te kijken of we kunnen samenwerken. Daar werd ik heel blij van, dat iemand meteen in actie komt.”

Gedreven studenten
“De sessies met de studenten waren ontzettend leuk en leerzaam. Het verbaasde me dat je zoveel van studenten kan leren. Ze hebben vaak een heel andere manier van denken, brengen andere ideeën in en dat zet ons ook weer op een ander spoor. Die frisheid is heel prettig. Wat ik ook heel fijn vond is dat ze zo gedreven waren om ons te helpen; die energie is aanstekelijk. Daarnaast hoop ik natuurlijk dat studenten door die sessies geïnteresseerd raken in een baan bij Spitters. We hebben ons kunnen presenteren als een innovatief en dynamisch bedrijf.”

Creatieve input
“Bliqsem heeft ook drie co-creatiesafari’s georganiseerd om input te krijgen op thema’s waar we mee aan de slag willen. We zijn een groeiend bedrijf; hoe bouwen we aan een gezonde structuur zonder al te veel managementlagen in te voegen? Een daaraan gerelateerd thema is hoe we ondanks die groei onze gemoedelijke cultuur vast kunnen houden, want dat is wel onze kracht. Tenslotte wilden we input ophalen over hoe we op een efficiënte manier beter om kunnen gaan met de pieken en de dalen in de instroom van opdrachten. Ook hier bracht Bliqsem weer inspirerende partners en een creatieve werkwijze in.”

Videoreportage
“Voor iedere sessie heb ik een aantal medewerkers gevraagd of ze mee wilden doen, want niet iedere sessie was voor iedere medewerker geschikt. Er is van iedere sessie en opdracht een videoreportage gemaakt zodat andere collega’s of geïnteresseerden kunnen terugkijken.”

Toekomst
“Onze medewerkers waren enthousiast over de sessies en zowel bij hen als bij de directie is er meer bewustwording dat er meer vormen van leren en ontwikkelen zijn dan alleen op het eigen werkveld of takenpakket. We willen ook zeker verder met de samenwerking met studenten en het leren van elkaar, alleen wordt het vervolg minder intensief. De ontwikkelde methodiek is zeker een aanrader voor branches die willen investeren in de 21e-eeuwse vaardigheden van hun personeel en zichzelf willen presenteren als aantrekkelijke werkgever.”

Meer info: www.noestmkb.nl

Verdwenen kennis, daar heeft niemand iets aan

/in

Wat doe je als reguliere opleidingen geen aandacht (meer) besteden aan een vakspecialisme waar jouw bedrijf juist veel behoefte aan heeft? Dan ontwikkel ik dat maar zelf, bedacht Nicol van Hoof, eigenaar van Van Eijk Transmissie. Samen met een aantal partners voorkomt zij daarmee dat kennis over tandwielen langzaamaan verdwijnt.


Bekijk de video om snel een idee van dit MKB!dee te krijgen.

“Bij Van Eijk Transmissie maken we tandwielen en aandrijfcomponenten op klantspecificaties. Tandwielen zijn een echte nichemarkt; er zijn niet veel bedrijven die deze kennis in huis hebben.  Tandwielengineering is echter ook een vak dat op scholen niet meer wordt onderricht. Het is een discipline die langzaamaan verdwijnt. Wij hebben daar als bedrijf al heel lang last van. Jeroen is bij ons de enige medewerker die deze specifieke vakkennis nog in huis heeft. Gelukkig is hij in ruim 25 dienstjaren nauwelijks ziek geweest, maar dit maakt mijn bedrijfsvoering op dit specifieke terrein natuurlijk wel kwetsbaar. We zijn als het ware van elkaar afhankelijk.

Tandwielcursus
De kennis die Jeroen heeft, zit verstopt in zijn hoofd. Hij is een rasechte techneut die zijn kennis niet goed kan overdragen aan zijn collega’s. De druk die op hem ligt, is daardoor behoorlijk groot. Telkens als een klant een vraag over tandwielen heeft, wordt hij erbij gehaald. Regelmatig heb ik vacatures geplaatst om iets aan deze situatie te veranderen, maar dan reageert daar niemand op. Ik heb zelfs al eens het ROC en Techlab (niveau 4 ROC) gevraagd of zij boekjes hebben met kennis over tandwielen. Of dat zij eventueel een tandwielcursus zouden willen ontwikkelen voor mijn eigen personeel. Maar zonder resultaat.

Digitale leermodules
Met behulp van een werktuigbouwkundige en een designer heb ik een tijdje terug een aandrijfkast ontworpen, een planetair stelsel met daarin allerlei mechanische aandrijftechnieken. Om zo aanschouwelijk te maken wat tandwielen zoal kunnen. Maar dan is er nog steeds iemand nodig die daar tekst en uitleg bij kan geven. In mijn zoektocht naar een oplossing kwam ik in contact met Roy van Bussel van Craft Education. Hij stelde voor om de beschikbare kennis over tandwielen in mijn bedrijf vast te leggen in leermodules. Voor intern en extern gebruik. Ook Metaalunie reageerde enthousiast op dit plan. Inzet was om de externe modules uiteindelijk te gaan delen via het Knowlegde Sharing Centre. Samen hebben we daarvoor een MKB!dee ingediend, met de Metaalunie als penvoerder.

Kennis aftappen
We bedachten dat we allereerst alle kennis over tandwielen van Jeroen moesten aftappen. Hij had daar ook wel oren naar, want hij vond dat er best een behoorlijk grote druk op zijn schouders rustte. Elke dinsdagmiddag is hij daarvoor aan tafel gaan zitten met Craft Education. De kennis is als het ware uit zijn hoofd gehaald en doorvertaald naar e-learningmodules en naar een leerboek.

Daarbij hebben we wel een onderscheid gemaakt tussen tandwielkennis die wij vanuit concurrentieoverwegingen in huis willen houden en kennis die de rest van de wereld ook mag weten. Jeroen had daar vooraf ook vragen over: wat mag ik wel en wat mag ik niet vertellen? Ik heb hem gezegd: ‘Praat vrijuit. Je kunt het niet fout doen’. Met Craft heb ik uiteraard wel van tevoren goede afspraken gemaakt hoe we die scheiding van kennis gaan maken en die afspraken ook contractueel vastgelegd.

In de testfase
De modules voor extern hebben we inmiddels klaar en zijn in de testfase. Vijf van mijn medewerkers zijn al op cursus geweest. Zij hebben de modules doorlopen en getest. Binnenkort gaan nog zestien andere medewerkers hetzelfde doen. Voor het interne stuk, met de bedrijfsspecifieke informatie moeten we nog wel wat extra diepgang aanbrengen, vooral qua informatie over het maakproces. Zodra dat gebeurd is plaatsen we de ontwikkelde Basiscursus tandwielen op het kennisplatform van het Knowledge Sharing Centre. Daarnaast hoop ik uiteraard dat de leermodules die wij ontwikkeld hebben worden opgenomen in leerprogramma’s van opleidingen. Om dat te stimuleren willen we alle ROC’s uit de buurt de aandrijfkast aanbieden met een leerboek van ons.

Vermarkten
Het geld dat wij kregen via MKB!dee kwam goed uit. De gesprekken die Jeroen had met Craft, om zijn kennis te spuien, was ineens betaald. We moesten Jeroen wel elke dinsdagmiddag missen, wat niet echt fijn was voor het bedrijf. Maar daarvoor in de plaats krijgen we in de toekomst een hoop terug. De subsidie heeft weliswaar niet alle kosten gedekt, maar heeft wel gezorgd dat het proces versneld kon worden. Om de kennis ook voor de toekomst te kunnen blijven aanbieden en up to date te houden, kijken we met Craft naar vormen om er commercieel ook nog iets aan te verdienen, om de modules te vermarkten. Want zo’n boek moet natuurlijk wel gedrukt worden en het platform met leermodules vraagt om onderhoud. Het geld is echter op. En ik wil me graag inzetten voor het algemeen belang, maar als dat te groot wordt en als dat dan gaat klemmen, dan gaat de rem erop.

Methode uitrolbaar
De methode die wij hebben toegepast is in mijn optiek heel goed uitrolbaar naar meer vakgebieden in onze sector. Denk aan walsen, vonken en hoe we moeten omgaan met koelvloeistoffen. Stuk voor stuk kennisgebieden die op opleidingen niet meer onderricht worden. Slimme combinaties van bedrijfsleven en opleidingen kunnen dat weer oppakken. Ons project is misschien een mooie aanzet voor. Als we niet oppassen verdwijnt er namelijk veel kennis, en dat is zonde. Want vergeten kennis, daar heeft uiteindelijk niemand iets aan.”

CodyCody: antwoord op behoefte aan vakmensen

/in

‘On the job’ hulp krijgen bij het schrijven van software-code? Snel nieuwe vakkennis opdoen en ervaringen uitwisselen met vakgenoten? Dat kan via het online kennis- en leerplatform ‘CodyCody’, denkt Wim Goes van Valori. Het doel: software-ontwikkelaars ondersteunen in hun IT-bouwmeesterschap.


Bekijk de video om snel een idee van dit MKB!dee te krijgen.

“We stevenen met elkaar af op een steeds groter wordende kloof tussen wat software-ontwikkelaars kunnen en wat van hen gevraagd wordt. De kwaliteit van wat zij maken blijft vaak achter. Tegelijkertijd vragen we steeds meer van onze systemen, en wordt kwalitatief goede software maatschappelijk gezien relevanter omdat we meer van die systemen afhankelijk zijn. Er is dus sprake van een groeiende mismatch. Belangrijke oorzaak is dat de vraag naar ICT en software-ontwikkeling een enorme vlucht heeft genomen. Dusdanig dat er schaarste op de arbeidsmarkt is ontstaan. Ontwikkelaars die er nog wel zijn hebben het zo druk met de waan van de dag dat zij nauwelijks toekomen aan bijscholing en hun vakmatige ontwikkeling.”

Online knowledge platform
“Bij Valori denken we dat het vanuit maatschappelijk perspectief heel belangrijk is om deze beroepsgroep op een passende manier een handje te helpen. Via coaching on the job, waarbij we teams actief ondersteunen en direct feedback geven als zij software ontwikkelen. Wij signaleren namelijk dat veel ontwikkelaars niet goed genoeg leren hoe zij kwalitatief goede software moeten maken, dat ze onvoldoende weten over goed programmeren. Dat komt omdat een lerende cultuur bij deze groep, gezien de druk waaronder zij moeten werken, een lagere prioriteit krijgt. Maar ook omdat deze beroepsgroep noodgedwongen flink groeit met zij-instromers die vaak hooguit een paar maanden een Java-cursus hebben gevolgd. Wij bedachten een MKB!dee om hen beter te maken in hun vak: ‘CodyCody’, een aanpak inclusief een online kennis- en leerplatform om zo een boost te geven aan IT-bouwmeesterschap.”

Scorekaarten
“We zijn begonnen om een Shared Mental Model op te stellen: een vertrekpunt waarin duidelijk omschreven staat wat vanuit vakmatig perspectief goede software is. Zie het als een meetlat met criteria, waar je elke ontwikkelde regel code langs kunt leggen. Een generiek model dat uit veel verschillende onderdelen bestaat. Zo is het bijvoorbeeld belangrijk om codes te ontwikkelen die anderen kunnen begrijpen. Dan helpt het bijvoorbeeld al als je een maximale regellengte afspreekt. Wij hebben per deelaspect kennis ontwikkeld die ontwikkelaars kan helpen, verzameld in wat wij ‘CodyCollege’ noemen. Met daaraan gekoppeld metingen om de voortgang per deelnemer te toetsen. Via goal setting gaan we vervolgens aan de slag. Scorekaarten laten zien hoe ontwikkelaars daadwerkelijk groeien in hun vak.”

Het leven erin brengen
“Om die basis echt goed neer te zetten, dat was een fikse worsteling. Want wat is goed en wat is niet goed? Zitten er dubbelingen in de definities en uitwerkingen? Daar hebben we ons behoorlijk op verkeken. We hadden een sessie van een aantal dagen op de hei nodig om daar uiteindelijk uit te komen. Het resultaat is gelukkig wel dat die basis nu ook echt staat. Ook hebben we dit jaar een set aan scorekaarten ontwikkeld en is het online leerplatform nagenoeg klaar. Nu moeten we alleen op verschillende kennisonderdelen nog content ontwikkelen. Deels moeten we dat materiaal nog schrijven. Vervolgens is het zaak om het leven erin te brengen. Zodat er daadwerkelijk sprake is van kennisdeling. Zodat vakmensen ook echt ervaringen gaan uitwisselen via het platform, discussies starten en waar nodig feedback krijgen van een coach.”

Van IT- naar HR-managers
“Het is nog niet eenvoudig om ons systeem verkocht te krijgen aan het mkb. Onze eerste gedachte was om ‘CodyCody’ op de markt te brengen via IT-managers. Zij zijn immers gebaat bij lerend personeel, redeneerden wij. Maar tot nu toe hebben we langs die weg niet veel respons gekregen. Dus hebben we onlangs een shift gemaakt en zijn we ons meer gaan richten op HR-managers. Vanuit de gedachte dat ontwikkeling van jouw vakmanschap een boost kan geven aan jouw carrière. Daar hebben we inmiddels een paar gesprekken over gevoerd, maar het is nog te vroeg om daar conclusies aan te verbinden.”

Nieuwe doelgroep studenten
“Intussen onderzoeken we ook nog een geheel ander spoor. Stel dat we toekomstige ontwikkelaars op hogescholen en universiteiten aan ‘CodyCody’ weten te binden? Dat iedere student gedurende de opleiding om niet gebruik mag maken van het kennis- en leerplatform en scorecards krijgen van de code die ze tijdens de opleiding maken. Na verloop van tijd zouden gebruikers dan uiteraard wel moeten overgaan op een abonnement. Als we dat doen, dan is onze doelgroep ineens de individuele ontwikkelaar en dus niet meer de IT- of de HR-manager. Daar zijn we nog niet helemaal uit.”

Veilige leeromgeving
“Uiteraard hebben we ‘CodyCody’ inmiddels uitgebreid getest en de reacties zijn lovend. Beginnende ontwikkelaars zeggen: ‘Dit had ik tijdens mijn studie willen hebben’. Ook vinden zij het een meerwaarde dat zij dankzij ‘CodyCody’ bij sollicitaties hun vakskills echt kunnen onderbouwen. Daar staat tegenover dat sommigen wat huiverig zijn als het gaat om de mogelijkheid om voortgang en prestaties te meten op individueel niveau. De angst bestaat dat het dan in organisaties weleens gebruikt zou kunnen worden als managementtool, om individuele medewerkers of afdelingsmanagers af te rekenen op hun resultaten. Mijn antwoord daarop is dan steeds: laten we beginnen op het niveau van het systeem, dan van het team en pas daarna individueel. Of je dat laatste moet doen hangt echter zeker ook van het management af: zijn de leidinggevenden in staat om een veilige leeromgeving te creëren? Als het antwoord ‘ja’ is kan ‘CodyCody’ absoluut bijdragen aan meer IT-bouwmeesterschap.” 

Tag Archief van: mkb

MKB!dee – Postbus 76, 2501 VE Den Haag, Nederland