De bedenkers
Spark is een idee van Fosho, een online retailer van innovatieve producten die ook robotarmen verkoopt. Voor de uitvoering zoekt Fosho de samenwerking op met enerzijds het technisch mkb, robotica en anderzijds het onderwijs: mbo, hbo en wo. Er worden pilots gedraaid in samenwerking met het Noorderpoort College: met 16 scholen, 14.000 studenten en 1.000 cursisten een van de grootste roc’s van Noord-Nederland.
Het vraagstuk
Robotisering en automatisering veroorzaken een technologische revolutie waarin niemand wil achterblijven. Ook in opleidingen kan robotisering niet langer ontbreken: aantrekkelijk technisch beroepsonderwijs is van groot belang gezien het enorme tekort aan technisch geschoold personeel. Dit verklaart waarom niet alleen bedrijven, maar ook onderwijsinstellingen interesse tonen in de aanschaf van robotarmen. Hoewel de aanschafkosten niet extreem hoog zijn, schrikken veel instellingen er uiteindelijk toch voor terug. Een van de factoren die meespeelt, is het ontbreken van passend onderwijsmateriaal om met robots om te kunnen gaan.
Het !DEE
Bekijk de video om snel een beeld van dit MKB!dee te krijgen.
Een multidisciplinair team van Fosho ontwikkelt een curriculum voor het werken met robotarmen dat aansluit op de behoeften in de praktijk. In het team zijn experts met een achtergrond in pedagogiek, techniek en robotica vertegenwoordigd.
Het curriculum wordt in eerste instantie getest in samenwerking met het Noorderpoort College. In pilots wordt de didactische opbouw onderzocht en de aansluiting op de behoeften en het niveau van de studenten. Op basis van deze uitkomsten wordt het materiaal doorontwikkeld tot een eindproduct dat zoveel mogelijk aan de eisen en wensen van de eindgebruikers voldoet.
Aanvullend stelt Fosho onder aantrekkelijke voorwaarden robotarmen beschikbaar voor het onderwijs, bijvoorbeeld op basis van leasecontracten, waardoor onderwijsinstellingen geen grote investeringen hoeven te doen.
Voortgang
Zapata Ebrahimi Far: “Het lastige van roboticaonderwijs is dat het voor een doorsnee instelling niet mogelijk is om zomaar even een stuk of twintig robots van 15.000 euro per stuk aan te schaffen. Maar hoe organiseer je dan dat dit onderwijs toch op grote schaal betaalbaar blijft? Wij kwamen na onderzoek uit op de Robodesk V1, een handzame educatierobotarm die we op een tafelblad hebben gemonteerd en voorzien hebben van educatieve in- en output. Met de capaciteit van industriële robots. Wij hebben daar een softwarepakket voor ontwikkeld, zodat studenten simulaties kunnen draaien. De input om tot een curriculum te komen hebben we uit de markt gehaald. Een testgroep van studenten is vervolgens aan de slag gegaan met het testen en evalueren van onze educatieve materialen. Het resultaat is nagenoeg daar: alles wat je met robots moet kunnen zit in het klein in die ene set-up.”
Voorsprong
“Hoe nodig het is dat we dit doen, hoorde ik laatst weer van een roboticafabrikant. Hij vertelde mij dat hij jaarlijks 11.000 robots verkoopt. Maar dat er in de hele Benelux slechts zeven personen zijn die de robots kunnen integreren in onze productieprocessen. Of onze V1 op dat tafelblad straks daadwerkelijk een geschikte opstelling is om als educatiemodel in het onderwijs te gebruiken, dat weten we nu nog niet. De hardware is namelijk nog volop in ontwikkeling. Op dit moment zijn meerdere bedrijven daar mee bezig. Uiteindelijk bedenkt de markt een uitkomst en bedienen hooguit twee ervan zo’n 98 procent van de markt. Maar zodra die keuze gemaakt is, hebben wij onze software en het curriculum alvast klaar. Dat geeft ons een voorsprong om onderwijsmatig grootschalig met robotisering aan de gang te gaan.”
Doorpakken
“We moeten tempo maken, dat is zeker. Daarom zijn wij druk bezig om klanten uit de industrie aan boord te krijgen. Met de vraag: willen jullie meebetalen? De eerste kandidaten hebben al ‘ja’ gezegd. Zij zien de noodzaak ervan in, en terecht. Wat zeg nu zelf: hoe vaak komt het voor dat je single handedly zoveel impact kunt maken? En iets kunt uitrollen waar generatie op generatie baat bij zal hebben? Het onderwijs moet uiteraard ook mee, en bereid zijn om sneller dan gewoonlijk te innoveren. Dat vereist niet lineair denken, maar exponentieel; iets wat onderwijsinstellingen niet erg gewend zijn. Ten slotte ligt er ook een taak voor de overheid: om deze ontwikkeling maximaal aan te jagen. Met beloften voor de toekomst. Iedereen wil dat het slaagt. De lichten staan op groen. We moeten nu doorpakken.”
